شهید مطهری مینویسد: «ما در اسلام دو استخاره داریم که یکی از آن دو متروک است و دیگری رایج. استخارهای که متروک است، ولی معتبرتر است این است که پیغمبر اکرم فرمود ]بحارالانوار، ج 88، ص 265؛ مستدرکالوسائل، ج 6، ص 255[: اگر در کاری مردد شُدید، یعنی نتوانستید راه صحیح را به دست بیاورید، بروید نماز بخوانید و دعا کنید (ترتیب خاصی هم دارد) و هفت بار ]در بعضی روایات: صدویک بار[ از خداوند بخواهید که در این کاری که شما الان در آن گیج و گم هستید و نمیدانید که راه صحیحش این طرف است یا آن طرف*، آنچه را که خیر است در دل شما القا کند. بعد از این دعا، اگر چیزی در قلب شما القا شد، شما این را الهام خدا بدانید و دنبالش بروید. در این استخاره، دیگر نه قرآن باز کردن است و نه تسبیح و طاقوجفت.؛ دعاست؛ و پیغمبر فرمود: در چنین شرایطی هرچه به قلب شما القا شد این را یک الهام خدا بدانید، بروید که آن حقیقت خواهد بود.» (مطهری، 1390: 31 ــ 32) * «شرطش گیج و گم بودن و مردد بودن است؛ راههایی که انسان میتواند مشکل را حل کند مثل اینکه از یک نفر بپرسد یا راه مشورت بر او بسته باشد، فکر خودش به جایی نرسد. وقتی که واقعاً مضطر میشود به طوری که هرچه مشورت میکند، آن یکی یک چیز میگوید، این یکی یک چیز دیگر میگوید. خودش فکر میکند؛ از آن جنبه فکر میکند یک چیز به نظرش میآید، از این جنبه فکر میکند یک چی, ...ادامه مطلب
بهاءالدین خرمشاهی مینویسد: «طبق حدیثی که در منابع اهل سنت از طریق جابربن عبدالله و در منابع شیعی از حضرت امام جعفر صادق (ع) از رسول اکرم (ص) نقل شده است، حضرت پیامبر (ص) به اصحاب خود استخاره میآموخته، همانطور که قرآن مجید را تعلیم میداده است. استخارهای که ایشان تعلیم میدادهاند به صورت نماز و دعا بوده است. نماز استخاره نمازی مستحب و دو رکعتی است شبیه به نماز صبح. پس از پایان نماز، باید صد یا صدویک بار این دعا را خواند: ”أَستَخیرالله برحمته“. سپس باید به آنچه به دل الهام شده، از فعل یا ترک فعل مورد نظر، عمل کرد. ادعیه مخصوصی نیز در اغلب منابع برای نماز استخاره یاد شده است ]...[» (خرمشاهی، 1389: 474) «در کتب حدیث و دعای قدما باب و بحث مستوفایی درباره استخاره به قرآن مجید نگشودهاند. در ”اصول کافی“ نهی صریحی از قول حضرت امام جعفر صادق (ع) وارد است: لاتتفأل بالقرآن؛ به قرآن فال مزن (اصول کافی، کتاب فضلالقرآن، باب نوادر، 7)» (همان.) «علامه مجلسی نیز کتابی به فارسی به نام ”مفاتیحالغیب“ در آداب استخاره دارد. و در مفتاح چهارم، که در بیان استخاره به قرآن مجید است، مینویسد: ”کلینی، رحمةالله ]علیه[، از حضرت صادق (علیهالسلام) روایت کرده است که تفأل مکن به قرآن. مشایخ ما (رحمةالله علیهم) این حدیث را تأویل میکردند که مراد نهی از فال گشودن از قرآن است که احوال آینده را , ...ادامه مطلب