نعمتالله صالحی
نجفآبادی مینویسد:
«روزی در منزل حضرت
استاد بررسی از مرجع علامه طبق کپی رایت بررسی از مرجع طباطبایی طبق کپی رایت (رحمةالله علیه) یکی
از علما به معظّمٌله گفتند: چرا شما ”کتاب
مبین“ را در آیه ”وَ لاَ رَطْبٍ وَ لاَ یَابِسٍ إِلاَّ فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ“ ]انعام: 59[ به معنای قرآن گرفتهاید؟! ایشان فرمودند: من چنین نکردهام و ”کتاب
مبین“ در آیه نامبرده به معنای لوح محفوظ است و همین ایام بحث تفسیر من در سوره
انعام به این آیه رسیده و ”کتاب مبین“ را به معنای لوح محفوظ تفسیر کردهام.
عالم نامبرده گفتند:
با این وصف در جلد اول المیزان، ”کتاب مبین“ در آیهٔ یادشده را به معنای قرآن
گرفتهاید. حضرت استاد این سخن را باور نکردند و برخاستند و بیدرنگ جلد اول المیزان
را آوردند و هنگامی که صفحه 60 آن را گشودند، دیدند عالم مزبور صحیح میگوید و ایشان
”کتاب مبین“ را در آیه یادشده به معنای قرآن گرفتهاند. حضرت استاد سخت به حیرت
فرو رفته، یک لحظه سکوت کردند، سکوتی آمیخته با تعجب و تأسف. آنگاه به سخن آمده و
فرمودند: ای کاش قبل از چاپ تفسیر به این اشتباه واقف شده بودیم؛ تفسیر المیزان را
اهل سنت میخوانند، آنگاه این گونه اشتباهات را که ببینند به ما چه خواهند گفت؟!
]...[شخصیت افراد هر چه بزرگ باشد، نباید ما را مرعوب کند تا هر چه گفتهاند
بیدلیل بپذیریم و خود شخصیت بزرگان را دلیل صحت همه گفتههای آنان بدانیم.»
(صالحی نجفآبادی، 1380: 91)
یادداشتها:
ـ صالحی نجفآبادی،
نعمتالله. (1380). عصای موسی. تهران: امید فردا.
کانال اندیشهورزی...
ما را در سایت کانال اندیشهورزی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mandishehvarzig بازدید : 123 تاريخ : چهارشنبه 30 آبان 1397 ساعت: 0:37