رضا بابایی
مینویسد:
«دینداری اعم از
خداپرستی و دینپرستی است. دینداری گاهی خداپرستی است و گاهی دینپرستی و گاهی
عقیدهٔ صرف به مقداری گزارههای کلی. منشأ کشتارهای دینی (مانند جنگهای صلیبی
میان مسلمانان و مسیحیان، یا ماجرای ”محنه“ در میان مسلمانان اهل سنت، یا نزاع
اخباری ــ اصولی میان شیعیان در ایران عصر قاجار و داستان صوفیکشی در پایان عصر
صفوی) خداپرستی و ایمان نیست، دینپرستی است. هرگونه دینورزی که خدا را به حاشیه
براند دینپرستی است و دینپرستی هیچ فرقی با بتپرستی یا مادهگرایی بررسی از مرجع ندارد طبق کپی رایت . برای
اینکه دینداری دینپرستی نشود، باید دین از جایگاه خود، که ”وسیله“ است، بیرون
نرود و جای خداپرستی و حقیقتجویی را، که هدف است، نگیرد.» (بابایی، 1397: 380 ــ 381)
یادداشتها:
ـ بابایی، رضا.
(1397). دیانت و عقلانیت: جستارهایی در قلمرو دینپژوهی و آسیبشناسی دینی.
اصفهان: نشر آرما.
ـ یادداشتهای
مرتبط:
عقیدهپرستی
بزرگترین رقیب خداپرستی است!
کانال اندیشهورزی...
ما را در سایت کانال اندیشهورزی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mandishehvarzig بازدید : 144 تاريخ : چهارشنبه 30 آبان 1397 ساعت: 0:37