سعید شفیعی،
استادیار دانشگاه تهران، مینویسد:
«روشهای تفسیر
قرآن در گذر تاریخ اسلام همواره تغییر و تکامل یافتهاند. امروزه دو رویکرد بسیار
متفاوت به تفسیر قرآن، که «متنگرا» (نصگرا: Textualist)
و «بافتگرا» (Contextualist) نامیده میشوند، طرفدران بیشتری دارند. در
بین ایندو نیز برخی راهی میانهتر در پیش گرفتهاند که آنها را میتوان «نیمهمتنگرا»
(Semi-textualist) نامید. نصگرایی پذیرفتهترین رهیافت در میان
مفسران قدیم و اغلب علمای معاصر، خصوصاً اهل سنت، است. طرفداران این رهیافت در
تلاش برای فهم معانی قرآن، که غالباً ثابت و نامتغیر فرض میشود، عمدتاً به تحلیل
زبانشناختی منابع از جمله قرآن و حدیث میپردازند.
با این حال، به نظر
میرسد که در چند دهۀ اخیر، رهیافت بافتگرایی به تدریج در حال تکامل بوده است و
در آینده جای نصگرایی را میگیرد و بر آن برتری مییابد. مدافعان این رهیافت، که
عمدتاً از اصلاحگرایان مسلمان هستند، معتقدند پژوهش در متن قرآن باید با آگاهی از
شرایط اجتماعی، فرهنگی و سیاسی زمان نزول وحی همراه باشد. برخلاف محققان متنگرا،
بافتگراها فقط به تحلیل زبانی نمیپردازند، بلکه رهیافتهایی از قلمروهای دیگر
مانند هرمنوتیک، تاریخگرایی و نظریۀ ادبی معاصر را نیز به کار میبرند و در جستوجوی
روشهای نوین رهیافت به قرآن هستند.» (وبگاه طومار اندیشه، دسترسی در 1395/11/14)
متن کامل مقاله را
میتوانید در وبگاه طومار اندیشه بخوانید.
یادداشتها:
ـ طومار اندیشه: بافتگرایی
جایگزین نصگرایی (دسترسی در 1395/11/14) کانال اندیشهورزی...
ما را در سایت کانال اندیشهورزی دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mandishehvarzig بازدید : 151 تاريخ : چهارشنبه 11 اسفند 1395 ساعت: 4:38